یادداشت؛
مرگ جلوبندی خودروها در چاله‌چوله‌های شهر بیجار
شهر بیجار در طول تاریخ خود به یاد ندارد که روزی را تجربه کرده باشد که خیابان‌های اصلی آن، فاقد چاله‌های عمیقی باشد که با ورود هر خودروی در آن، با سیستم تازه‌تعمیرشده جلوبندی باید خداحافظی کند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، به‌جرئت می‌توان گفت که در بلواری که شاخص‌ترین خیابان شهر بیجار محسوب می‌شود و در تعطیلات رسمی و شب‌هنگام، ترافیک زیادی را در دل خود جای می‌دهد، در نقاطی حساس، به علت عدم طراحی مهندسی حفر دریچه‌های منحول‌های آب، به‌قدری غیرمسطح و گود است که در اولین برخورد هر خودروی به داخل آن، باید به جلوبندی‌سازی مراجعه کند.
حال اینکه در طول سالیان زیادی که از این موضوع بی‌تدبیری مسئولان وقت و حاضر بیجار دراین‌خصوص می‌گذرد و مردم بومی منطقه این نقاط حادثه‌ساز را بااحتیاط بیشتری موردتوجه قرار می‌دهند، ولی با افزایش ترافیک شهری، هر خودروی به طور متوسط روزی ۲ بار در این چاله‌ها گرفتار خواهد آمد.
به تعبیری باید گفت، خیابان‌های شهر بیجار را به نحوی شخم زده‌اند که دیگر برای مسئولین عادی شده است، چون هر مسئولی در شهر بیجار بر خودروی خدمت شاسی سوار است و کجا سراغ دارید که یک خودروی شاسی‌بلند به جلوبندی‌سازی مراجعه کند.
چاله‌های عمیق، موج‌های سینوسی و ماسه‌های درشتی که به دلیل کمبود قیر در آسفالت شهر بیجار مشاهده می‌کنید، حکایت از پینه‌دوزی شهرداری دارد که یا ایام پایانی سال را برای نوروز به این کار اختصاص داده و یا روزهای بارانی بهار را، در هر ۲ مورد ذکر شده به علت کیفیت پایین قیر، عدم زیرسازی مناسب، آسفالت بی‌کیفیت، لکه‌گیری به تلی از ماسه سیاه تبدیل شده و با اولین موج بارندگی سیل آور، به کوچه‌های پایین‌شهر وارد می‌شود.
انگارنه‌انگار در این شهر، شورای شهری و یا مسئولی زندگی می‌کند و در این شهر بی‌تدبیر رفت‌وآمدی دارند، مسئولینی که بافاصله گرفتن از مردم و در پشت شیشه‌های دودی خودروهای دولتی شاسی‌بلند، به فکر حل مشکلات مردم هستند، از اولین مشکل و مسئله و مطالبه جامعه خود بی‌خبر هستند.
آسفالتی که با قیر اهدایی که معلوم است آن‌قدر بی‌کیفیت است که نذر امامزاده شده و ماسه‌ای درشت که از کف رودخانه صلوات آباد جمع‌آوری‌شده، بهتر از این نخواهد بود، زیرا آن‌قدرها هم که فکر می‌کنیم این چاله‌های متعدد در شهر بی‌خاصیت هم نیستند، برای عده‌ای که صنف جلوبندی دارند و عده‌ای بیکار که فقط وظیفه لکه‌گیری دارند، بسیار هم نان‌آور است.
هرگاه که به برخی از بی‌تدبیری‌ها و کج‌اندیشی‌های مدیران شهری بیجار اعتراضی شده است، با قیافه حق‌به‌جانب، می‌گویند راهکار شما چیست، حال به راهکاری که برای این موضوع و آسیب جدی آسفالت شهر بیجار ارائه می‌شود، توجه کنید.
ابتدای امر باید با مکلف شدن پیمانکار و کارخانه آسفالت، کیفیت آسفالت تولیدی را افزایش داد، تعجب است که کیفیت آسفالت جاده کوهستانی شهربازی، از بهترین نوع کیفیت آسفالت تولیدی شده در کارخانه آسفالت شهرداری است؛ ولی همین کارخانه برای تولید آسفالت معابر اصلی شهر، ناتوان است.
دومین مورداستفاده بیش از حد نمک در مخلوط با ماسه است، در زمستانهای سختی که در شهرستان بیجار اتفاق می‌افتد، به علت سیستم سنتی و کارگری مخلوط نمک و ماسه، ضمن تخریب شدید و جدی آسفالت خیابان‌های شهر، این حجم از نمک که تجزیه نمی‌شود، بلکه وارد سفره‌های آب زیر زمینی شهر می‌شود و تأثیرات تخریب زیست‌محیطی را به دنبال دارد که دراین‌خصوص هم ایراد زیادی به اداره محیط‌زیست شهرستان وارد است.
سومین پیشنهاده هم برنامه‌ریزی مشخص با زمان‌بندی مناسب برای لکه‌گیری است، قرار نیست هرگاه که نیروهای شهرداری بیکار بودند، تصمیم به لکه‌گیری و پینه‌دوزی کنند، زمان بهترین ابزار برای بهره‌وری درست از منابع و ثروت بیت‌المال است.
امیداریم که فرماندار، معاون عمرانی، شهردار و شورای شهر بیجار، بجای برگزاری جلسات متعدد و بدون بازده‌ایی که فقط تصاویر آن را مردم می‌بینند، در عمل برای همین کوچکترین مشکل تردد خودروها در خیابان‌ها اهتمام ویژه‌ایی داشته باشند.
اگر بخواهیم به موضوع افتضاح کوچه‌های شهر هم اشاره کنیم، نیازمند یک حرکت جهادی است که گمان نمی‌کنیم از این مسئولین برآید.
ارسال دیدگاه